خواص کلی انواع مصالح ساختمانی، عموما در قالب خاصیت های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی آنها مطالعه و بیان می گردد.

خواص فیزیکی مصالح ساختمانی، مشخصاتی چون وزن، جرم مخصوص، نفوذ پذیری در مقابل مایعات و گازها و اشعه رادیواکتیو و رفتار آن تحت اثر عوامل جوی را شامل می شود.

خواص شیمیایی مصالح ساختمانی، چگونگی اندر کنش مواد با اسیدها، بازها و نمک ها و مقاومت جسم را در مقابل آنگونه اثرات تشریح می نماید.

خواص مکانیکی مصالح ساختمانی، شامل تاب مکانیکی جسم در مقابل کشش، فشار، برش، ضربه و نیز مشخصاتی چون سختی و صلبیت می باشد.

خواص فیزیکی مصالح ساختمانی

جرم مخصوص فضایی مصالح

عبارت از جرم جسم به صورت طبیعی یعنی با خلل و فرج در واحد حجم آن است.

پوکی

عبارت از فضاهای خالی است که در حجم فضایی ماده وجود دارد. پوکی جسم معمولا بر حسب حجم فضاهای خالی به حجم کل نمونه، بیان می شود.

خاصیت جذب آب

توانایی جسم به جذب آب و در خود نگه داشتن آب جذب شده، خاصه خواص فیزیکی مصالح می باشد.

نفوذپذیری

نفوذپذیری عبارت از ظرفیت جسم در گذراندن آب تحت فشار می باشد.

مقاومت جوی

تحمل جسم در مقابل تغییرات متناوب خشکی و رطوبت در مدتی دراز و حفظ ی مقاومت جسم در پس این اثرات، نمایشگر خاصیت مقاومت جوی آن می باشد.

مقاومت در برابر یخ زدگی

توانایی جسم در حفظ شکل و مقاومت آن پس از جذب آب و یخ زدن های متناوب نشان دهنده میزان مقاومت آن در برابر یخ زدگی است.

هدایت حرارت

قابلیت هدایت حرارت توسط اجسام، یکی دیگر از خواص فیزیکی آنهاست. قابلیت هدایت حرارتی اجسام را معمولا برحسب مقدار حرارتی که در واحد زمان از نمونه ای با سطح و ضخامت واحد، که اختلاف درجه حرارت دو سطح مقابل آن یک درجه است، انتقال می یابد. به نام ضریب هدایت حرارت تعریف می کنند.

ظرفیت حرارتی

توانایی جسم در جذب حرارت را ظرفیت حرارتی جسم میخوانند. «حرارت مخصوص» معیاری مناسب برای تعیین ظرفیت حرارتی است.

مقاومت در برابر آتش

توانایی جسم در برابر آتش از خواص مطلوب مصالح ساختمانی است. مصالح ساختمانی از این دیدگاه به دو نوع آتش نگیر و آتش گیر تقسیم می شوند. برخی از مصالح آتش نگیر، مثل مصالح معدنی و آجر، مقاومت بیشتری در مقابل آتش دارند، در حالی که برخی دیگر، مثل فولاد، در دماهای بالا تغییر فرم های زیادی میدهند.

مقاومت شیمیایی

تاب مواد در مقابل اثر اسیدها، بازها، گازها، و نمکهای محلول یکی از خواص مصالح ساختمانی است که وجود آن به خصوص در ساختمان هایی که در مجاورت آب دریا، فاضلاب و گازها و محلول های خورنده قرار دارند، اهمیت می یابد.

مقاومت سنگهایی چون آهک در مقابل اسیدها کم است. چوب در مقابل اسیدها و بازها ضعیف است و قیر در مجاورت بازها تجزیه می شود. سرامیک ها بیش از مصالح دیگر در مقابل اسیدها و بازها مقاومت دارند.

دوام مصالح ساختمانی

خاصیت جسم در تحمل اثرات جوی و عواملی مثل رطوبت، حرارت، یخ زدگی، اسیدها، گازها و نمکها و آب را دوام جسم میخوانند. هر قدر که دوام جسم بیشتر باشد، کاهش مقاومت، تغییر شکل، تغییرات شیمیایی و پدیده هایی چون ترک خوردگی و غیره در اثر عوامل فوق در آن کمتر خواهد بود.

خواص مکانیکی مصالح ساختمانی

خواص مکانیکی اجسام به رفتار آنها تحت اثر عوامل مکانیکی و نیروها ارتباط می یابند.

مقاومت مکانیکی

تاب جسم در برابر نیروها و مقدار نیرویی که جسم میتواند در مصالح ساختمانی تا حد گسستن تحمل نماید از جمله خواص عمده مکانیکی مصالح است. مقاومتهای فشاری، کششی، پیچشی و خمشی مصالح و کمیات مربوط به آنها اطلاعاتی را درباره تاب مکانیکی جسم به دست می دهند. سنگ، آجر و بتن از جمله مصالحی هستند که تاب آنها در فشار خوب است، ولی مقاومت کششی آنها نسبت به مقاومت فشاری آنها کم است.

سختی تاب جسم

در مقابل نفوذ اجباری جسم سخت در آن، مشخص کننده میزان سختی جسم میباشد.

در مورد سنگها روشی موسوم به روش «مو» برای تشخیص سخت . روش عمده دیگر تعیین سختی اجسام، اندازه گیری مقدار نفوذ یک .

ای اندازه گیری مقدار نفوذ یک ساچمه سخت تحت فشار در نمونه میباشد.

فرسایش

کاهش وزن جسم در واحد سطح آن، در اثر عواملی در اثر عوامل ساینده، مشخص کننده میزان فرسایش پذیری مصالح مورد نظر می باشد.

مقاومت در برابر ضربه

مقاومت در برابر اثرات ضربه ای اجسام به این طریق سنجیده میشود که نمونه ای را تحت اثر نیروی ضربه ای قرار میدهند. مقدار انرژی مکانیکی را که برای شکستن واحد حجم آن نمونه لازم است، تعیین نموده و آن را به عنوان معیار مقاومت جسم در برابر ضربه به کار می برند.

پلاستیسیته

توانایی یک جسم در تغییر فرم پذیری تحت اثر نیرو و حفظ این تغییر فرم پس از آن که نیرو از روی جسم برداشته شد، معرف وجود خاصیت خمیری و یا پلاستیسیته در آن جسم میباشد.

! طراحی رایگان سقف وافل !